Reactie op “Ik wil U zijn” – Knack 3/1/07
Geachte heer De Ceulaer,
Na het lezen van uw nieuwjaarsbrief was ik erg aangedaan. Met mijn jeugdige verstand kon ik er namelijk niet bij dat het iemand “een worst kon wezen” dat U of jij gezegd werd op de radio. Persoonlijk prefereer ik namelijk het vriendschappelijke jij boven het afstandelijke U.
Misschien bent U niet zo’n radio – luisteraar of heeft U hieromtrent een andere mening, maar als ik naar mijn favorite zender zap, heb ik graag het gevoel van thuis te komen. In mijn geval gaat het over de bekende jongerenzender Studio Brussel, maar het idee blijft – denk ik – hetzelfde. En, zeg nu zelf, thuis “Uwd” U er toch ook niet op los, hoop ik?
(Nu stel ik me voor hoe U met uw gemalin de maaltijd nuttigt en hoe U haar complimenteert met de woorden “Geachte vrouw, ik heb het genoegen U te feliciteren met deze verrukkelijke aardappeltjes.”)
Laten we (‘we’ is immers nog familiairder dan ‘jij’) dus het voorbeeld van onze noorderburen volgen en U enkel gebruiken om grote waardering uit te spreken over een gewaardeerde naaste. Ik kan er dus gerust mee leven dat mijn favoriete presentator me familiaal aanspreekt met jij, of, in mijn geval, is Thijs ook goed.
Met dank,
Thijs Van der Schaeghe.
