Month: August 2010

Drie dagen nog en ik moet Frans kunnen spreken. Vier dagen nog en ik moet weten hoe een computernetwerk werkt. En vijf dagen heb ik nog om te ontdekken hoe ik m’n bedrijfje winstgevend moet maken.

Ondertussen is deze blog uitgegroeid tot ons enige communicatiemiddel; jij bent immers mijn enige trouwe lezer. Voor jou beschrijf ik mijn leven, mijn laten, mijn doen. Opdat jij dan weet hoe het met mij gaat en zo gerust met je eigen leven verder kan.

Eigenlijk heb ik geluk gehad; ik heb net op tijd ontdekt hoe ik moet studeren. Al drie dagen studeren we tezamen, van ‘s middags tot diep in de nacht. Dat helpt, dat samen studeren; ook tegen jou.

Dus liefste, trouwe lezer: je ziet, ‘t is allemaal zo slecht nog niet. En misschien zie ik je in een later leven, als we beide katten zijn.

Half vier, vlak voor de herexamens. Kwestie van morgen goed uitgeslapen te zijn. Al anderhalf uur lig ik te rollen en te draaien, op zoek naar zalige slaap. Maar de hersens blijven draaien.

Ik ken het probleem: ik heb te veel hersens die zich met de verkeerde zaken bezig houden.

Vroeger had ik deze nachten vooral bij constructieve ideeën. Ik bedacht nieuwe features voor Dolumar, bedacht nieuwe strategieën voor Age of Empire of dacht aan nieuwe business models voor onbestaande bedrijven. Weinig succesvol, moet eraan toegevoegd.

Maar nu dus niet. Ik blijf dezelfde ideeën malen tot ze fijn stof zijn. Misschien kan ik ze dan eindelijk samen vegen en laten wegwaaien met de wind.

Welke gedachten dat zijn is van weinig belang, het punt is dat ik wakker blijf. En als je dan toch niet kan slapen, kan je even goed een blog schrijven. Over het feit dat je niet kan slapen bijvoorbeeld. Dat je godverdomme niet kan slapen.

“Don’t worry about your future.
Or worry, but know that worrying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.”

Everybody’s Free to Wear Sunscreen – Baz Luhrman

En toch blijf ik schrijven. Omdat ik niet kan slapen. Omdat ik denk. En blog.