5 januari 2011, 22:32, The Capital Inn, Reykjavik
Terug naar Reykjavik dan maar. Akranes ligt slechts een 50tal kilometer van Reykjavik, maar je moet wel even door de toltunnel Hvalfjarðargöng (900 ISK) die pas in 1998 opengegaan is. De tunnel zit op z’n diepste punt 165m onder de zeespiegel (spannend!) en is 5,5 km lang. (Je kan ook een omweg nemen, maar het kost praktisch meer benzine; bovendien zijn tunnels de max.)
In Reykjavik aangekomen zijn we eerst even naar het winkelcentrum gegaan omdat Heleen daar een cadeautje voor mij wou kopen (een vikingshelm – zij het eentje van plastiek). Een hapje eten daar en dan op naar ‘t centrum van Reykjavik om daar nog wat te toeristen.
Het Reykjavik art museum “Hafnarhus“toont wisselende exposities; een collagecollectie van de IJslandse kunstenaar Érro (een grote fan van Amerikaanse comics), ietwat vreemde werken van de Noorse beeldend kunstenaar Gardar Eide Einarsson (zwart/witte versies van verkeerskegels en andere vreemdigheden) en een héél vreemde opname van meeuwen die visresten verslinden in open zee (Bjarni, IJslands kunstenaar).
Terug naar het hotel, even gerust en – rond half één ‘s nachts – op noorderlicht-jacht. We zijn de stad uitgereden op zoek naar een rustig plekje (Reykjavik is wel erg verlicht), maar het enige dat we vonden was een open sterrenhemel met een heleboel vallende sterren. Helaas geen noorderlicht gevonden, hoewel de zonneactiviteit 2 (“low”) zou moeten zijn. Overmorgen wordt 3 (“moderate”) verwacht, laat ons hopen dat we het dan toch eens zien.
Ik wil m’n geld terug als ik niet rap noorderlicht zie.
