3 januari 2011, 22:35, Jeugdherberg Akranes, Akranes
De hoogtepunten van de dag, in 11 puntjes:
- De loopies waren niet van Kellogs. Ik ben heel erg teleurgesteld. Ik zal eisen van Kellogs dat zij een patent nemen op “donut cornflakes” en op die manier de heerlijkheid van elke loopie ter wereld garanderen. (Loopies zonder honing of extra suiker zijn geen loopies, stomme IJslanders.)
- De 76 gaat langs een hele resem tunnels; een ware sensatie om er door te rijden. Het is schitterend om te zien hoe men hier door de bergen is gegaan. Bovendien heb ik eindelijk een tegenligger moeten kruisen in een één-rijstrook-tunnel!
- Dat kleine stukje dat we door het IJslandse binnenland hebben gereden, heeft het gestormd, “gemist”, gesneeuwd en gehageld. De auto is ongelofelijk vuil en ik heb geen idee of we die proper of vuil moeten terugbrengen.
- Tijdens het rijden door de mist leek het alsof er geesten over de weg hingen. De wind joeg immers poedersneeuw over de weg, waardoor de weg tot leven leek te komen in een kolkende massa. Even waanden we ons in het hiernamaals, tot een grote truck ons uit onze droom weg trok.
- De west-fjorden zijn praktisch onbereikbaar in hevige sneeuwstormen. Ofwel: ik ben een mietje en ik durf niet over half-verharde wegen rijden als de wind de auto bijna weg blaast. (Bovendien was het een hondertal kilometer omrijden, waar ik niet zoveel zin in had; maar in een zomer zal ik er wel erg veel zin in hebben.)
- Heleen zegt “Jah! Ik wil” op het bovenstaande “terugkomen in een zomer” en doet dat belachelijke “victory” teken met haar vingers.
- Heleen heeft besloten mijn blog niet meer te lezen als ik nog veel over haar schrijf.
- Vandaag is de balans gewisseld van “Heleen moet mij geld” naar “ik moet Heleen geld”.
- Een IJslands ijsje van minder dan 400 kronen geeft je ongeveer een zillioen liter ijs met snoepjes. Heleen krijgt geen zillioen liter ijs op. (Ik heb een legendarische “hot-dog” gegeten; een must volgens the Lonely Planet. Conclusie: ook verkrijgbaar bij Ikea.)
- Na een hele week IJslands gebrabbel hebben we, in de buurt van Reykjavik, de Engelse radiozender “BBC International” gevonden op de FM band.
- We zijn, alweer, de enige mensen in het hotel / jeugdherberg. Bovendien lijkt geen enkele IJslander te zien dat wij geen IJslanders zijn en begint iedereen in dat vreemd IJslands gebrabbel tegen ons. Hallo-ho, wij zijn toeristen! Kennelijk hebben ze zo niet zo veel in de winter.
Ps.: Heleen vindt het hier super-gigantisch-mooi en blijft het zeggen… opnieuw en opnieuw en opnieuw… (Ook wel: “mooi”, “ohzo mooi”, “ooh, mooi”, “pio, mooi”, “pio, ‘t is hier fantastisch”, “ik ben zo blij dat ik hier ben”, “ik wil hier blijven”, “ha, ‘t is hier irritant mooi”)
Nee-hee, geen noorderlicht. Ze zijn met onze voeten aan ‘t rammelen.
