Jongeman ligt in bed, televisie speelt op achtergrond. Zacht geluid van snurkende mensen. Af en toe geluid van overvliegend vliegtuig.
Na een eerder gefaalde poging: terug naar het noorden. Lapland. Of toch het stuk dat overlapt met Noorwegen. Lapland: geen eigen taal, geen eigen natie; wat is het punt?
Deze ochtend dus vroeg opgestaan om naar Charleroi te treinen. Vlucht naar Oslo… Of eerder, wat Ryanair als “Oslo” ziet: Oslo Rygge, een mooie 50km van de hoofdstad zelf. Busrit naar het station, trein naar Oslo, een dik uur later: opgelost. SMS van Ma: “Alles in orde daar?” – “Yep”.
Birger King. Yum. Hebben we nog nodig in Gent. En dan terug de trein terug op, naar de andere luchthaven van in de buurt van Oslo: Gardermoen. Serieuze luchthaven. Alles tip top in orde. Elke serieuze luchthaven hoort een station te hebben.
Goed. Station uit, luchthaven in. Luchthaven terug uit, taxi in. Naar het hotel alsjeblieft. Een bed en breakfast volgens de folder, meer een motel volgens eigen beleving. Maar ‘t is warm en Trainspotting speelt er op de televisie.
Iedereen moe en ik slapeloos.
Morgen naar Narvik.
Nog geen noorderlicht te melden.
Licht verduistert, doek.