Het is ondertussen alweer enkele dagen gelden, maar vorig weekend was ik weer, zoals elk jaar, aanwezig op Labadoux. Eén ding is al meteen zeker: ik ga nooit nog naar een optreden van Raf Coppens!
Het absolute hoogtepunt lag voor mij ongetwijfeld bij het optreden van Willen Vermandere. Het was al een heel poosje geleden dat ik deze vlaamse liedjesdichter live heb mogen bewonderen en de levendigheid en optimisme van de man zorgde voor een heerlijk braaf-anarchistische sfeertje. De ietwat luidruchtige sfeer in de tent werd vakkundig aangepakt door een West-Vlaamsche medemens die plots al gillend recht sprong met de woorden “… hebt toch een beetje respect! Die mensen hier zitten te luisteren en gulle zit ier de boel te verzieken …”; of althans iets in die aard.
Qua comedians stond Nigel Williams utieraard eenzaam aan de top. Zijn menselijke humor met referenties naar de maatschappij werd breedlachs ontvangen in de clubtent; een artiest waarvan ik zeker nog eens een avondvullend programma moet zien.
En tot slot nog een kleine, doch warme opmerking aan de mannen van Circusclub Kortrijk: we hadden heus wel door dat je dezelfde show opvoerde als vorig jaar… Volgend jaar verwacht ik écht iets anders 😉
Op naar de foto’s!
