Category: Mijn Wereld

Er zijn enkele dingen die mij mateloos kunnen irriteren. Een daarvan is het gepersonaliseerde egoïsme dat sommige mensen in zich lijken te dragen. Het “mijn” gevoel, dat zeer duidelijk bij jonge kinderen te zien is, zet zich bij sommige mensen door tot grote hoogtes.

In extrema leidt dit fenomeen tot wat wij elke dag in onze maatschappij zien. Een meisje dat achtervolgd wordt in een donkere straat doet er beter aan “brand” te roepen. Gewone angstkreten of “Help mij!” volstaan niet meer. Dit is eenvoudig te verklaren: bij brand loopt mogelijk het eigen huis gevaar.

Ik meen dat dit een combinatie van fundamentele luiheid, eigen aan ieder mens, en een groot “mijn” – gevoel is. Er zijn natuurlijk nog honderden situaties waar je deze manier van denken kan voortzetten.

Beste wereld.

U heeft de laatste tijd waarschijnlijk niet veel van mij gezien.
Dit komt voornamelijk omdat “den blok” nu reeds enkele dagen, voor mij reeds enkele weken, aangebroken is.

Laat me daarom even mijn frustratie uiten:

Ik heb een grondige hekel
aan studeren!

Het gaat me niet percé om de studieperiode. Die kan ik wel aan. Het gaat hem om het studeren zelf. Ik kan het niet. Ik ben er niet voor gemaakt. Ik heb er nu eenmaal een grondige hekel aan.

Hoe doen andere mensen dat? Ik zet me aan m’n taffelje, neem m’n cursus, lees een deel (laat ons zeggen, 20 pagina’s), en eens ik 40 minuten bezig ben, is mijn afkeer van het proces zo groot dat mijn concentratie even zijn aandacht verlies en ik ontsnap naar een land hier ver vandaan.

Praktisch gezien wil dat dus zeggen dat ik gemiddeld zo’n 40 minuten per dag studeer.
Dat wil niet zeggen dat ik niet 24/7 met de examens bezig ben. In m’n hoofd: mezelf zorgen zitten maken (en terecht!). Het is dus een helse beproeving.

Nuja, we zullen er het beste maar van maken.

Even een kort blogje tussen de examens door.

Zoals eenieder weet of niet weet, ik studeer steeds met muziek: 1 cd op repeat lijkt het best te werken omdat ik dan de interesse in de muziek zelf verlies en me zo beter kan concentreren.

De laatste tijd is dat de nieuwe van Faithless. In het 7de nummer “To all new arrivals” staat een prachtig stukje dat ik even wil citeren:

If there is a God, be aware. I’m a man, newly made. My son lies here, and only of him am I afraid. As I gaze into that face, I beseem that what is true: I created him… and we created you, in his image.

Om het even op een “Amerikaans meisje van 14” accent te zeggen: “That is soooooo true!”

I’m going to do this one in English for it might be interesting for non – Belgian people. I apologize for miswritten words and faulty sentences.

The first “Connect Conference“, organized by the Youth Section of the Goetheanum, still is one of the most happy memories of my life as a high school student. It was a conference for all “12th grade students” of the Steiner – (or, more international: Waldorf -) school. It was, basically, a 1 week during meeting with people who shared a certain view on life, nature and education.

Everyone who knows me, knows that I’m not a stereotype kind of guy. Most of the times my thoughts are the opposite of the general opinion. At this meeting, however, I managed to meet a whole bunch people that shared my view on things. That is, of course, in certain fields.

The conference was pretty much about everything. We talked about religion in the current age, relationships, environmental issues, position of multinationals, art, emotions, music, etc. We pretty much shared the same idea: we all wanted to make this world a better place. Not only for ourselves, but for human, animal, plants and spirits (although I didn’t really agree with that last one… but well, it’s Waldorf after all ;-)).

Like I said, I hold some pretty memories about the Connect Conferences. I’ve met some wonderful people there, and forgot about them as soon as we rode home, losing their E-mail adress anyway.

This, however, is a wonderful experience itself. You go to a place where you don’t know anyone (except the rest of your class which you are bored of anyway), you meet some people from around the world, you promise you will “keep connected” and after a few weeks simply forget about them.

But I can’t really say that’s the truth. Once in a while I still damn myself for not asking 1 E-mail adress. And, I wouldn’t be me if that E-mail adress wouldn’t belong to a girl. Don’t get me wrong, I don’t “want” her, she just was a girl with a wonderful view on life; a girl with that sort of optimistic view on life that makes you happy. Even when it’s raining.

Now it’s my sisters turn to attend Connect Conference. I’d really like to go myself, but I don’t think that would be fair.

Earl Grey.

Dit maakt waarschijnlijk helemaal geen sense, maar ik ben er redelijk zeker van dat Earl Grey van grijze ochtend komt.
Verder zal ik in deze blog niet over thee praten. Beloofd.

Waarom begin ik dan over grijze ochtenden? Nogal wiedes. De laatste ochtenden waren steeds vroeg, grijs en waterig. En als dat nog niet motiverend genoeg is, dien ik – meestal met het openbaar vervoer – mijn studieplichten te vervullen. Plichten zegt U? Ja. Ik voel de plicht te studeren zodat ik later veel centen zal verdienen die ik met alle mensen zal delen zodat iedereen gelukkig wordt.

Uiteraard is dit geen realistisch doel. Ik zal me dus in de eerste jaren beperken tot enkele leden van de groep alle mensen. Deze mensen zullen mij dierbaar zijn en ik zal hen dierbaar zijn. Zo zullen wij elkander dierbaar zijn, veel centen hebben en tegelijk gelukkig wezen.

Maar nu even terug naar de hedendaagse tijd van vandaag. (Gelieve mij (m)enig pleonasme te vergegeven. Het is immers reeds laat en bijgevolg niet zo vroeg meer…) Zoals ik reeds vermelde dien ik elke (vroege) ochtend uit m’n warme bedonsdekende (moeilijk woord: be-donsdeken-de) bed te tuimelen, snel m’n cursussen bij elkaar te rapen en aan een gemiddelde snelheid van 3 boterhammen per minuut een LIJNbus op te springen. (Gelukkig ontbijt ik niet ‘s ochtends, alweer een kanjer van een pleonasme.)

U kan zich al voorstellen wat voor een leven ik heb. ‘s Avonds tot na enen (na 01h00 dus) zitten bloggen en ‘s ochtends reeds om 07h00 uit m’n bed tuimelen… dat kan een mens toch niet volhouden?

Inderdaad, beste lezer. Dat kan een mens niet. Daarom stel ik het volgende voor:
Met een voldoende samenwerking en goede afspraken moet het mogelijk zijn om de werkdag (op school, in de fabriek, in de broodjeszaak, op kantoor, etc etc etc) wat later te laten beginnen. Laat ons bijvoorbeeld zeggen dat de dag vanaf nu pas begint om 10h. Dit geeft iedereen voldoende tijd om wakker te worden en – bijvoorbeeld – een eitje te bakken voor ontbijt.
Dit geeft natuurlijk het nadeel dat je pas redelijk laat gedaan hebt met werken. In een standaard 8 – uren dag zou je bijvoorbeeld tot 18u00 moeten werken. Hier heb ik echter ook een oplossing voor:
Met de juiste motivatie en coöperatie van grote bedrijven lijkt het me mogelijk het loon met zo’n 20% te laten stijgen. Hierdoor kan de werktijd met 20% verminderd worden, wat een opbrengst van zo’n 2 uur per dag opleverd. Hierdoor kan iedereen dan toch op tijd stoppen.

Ik kan me niet voorstellen dat hier bezwaren tegen geopperd kunnen worden, maar ik ben steeds geïntresseerd in uw reactie!

Uw dienaar,
Thijs Van der Schaeghe.

Ps.: Ik ben eerder een koffie – mens! Er moet al véél suiker in de thee zijn voor ik een lekker kopje zal nuttigen.

Feiten zijn mietjes!
Indien dit voor iemand niet duidelijk is, laat me dan enkele voorbeeldjes geven:

Plat!
De wereld is plat; een door iedereen aanvaard feit (voor Columbus dit feit op een brutale wijze ontkrachte waarna de helft van de wereld hem verachtte)

Ik ben van mening dat het ontkrachten van algemeen aangenomen feiten een ontzettend boeiende bezigheid is. Hier zijn enkele interessante gevallen:

Mijn neus
Je neus “ophalen” [ne keer goe optrekken] is ongezond. Je snot komt dan op plaatsen terecht waar het niet hoort.

Ik ben nu reeds 20 lentes oud en kan eerlijk en trots zeggen dat ik nog nooit succesvol mijn neus gesnoten heb; ik kan het nu eenmaal niet. En gelukkig! Recent onderzoek heeft uitgewezen dat je beter optrekt dan snuit!

Mijn GSM vliegt
Uiteraard is het gebruik van de GSM in een vliegtuig levensgevaarlijk! Iedereen weet dat GSM straling geavanceerde instrumenten totaal in de war brengt, en dan denken we nog niet eens aan de dodelijke straling die door het hoofd van de passagiers gaat!

Alweer: Recent onderzoek heeft uitgewezen dat ook dit een mythe is. De straling beïnvloed de boordapparatuur niet. Desalniettemin blijft het gebruik van je GSM in een vliegtuig verboden [en in vele gevallen onmogelijk door de afstand tussen de zendmast en je GSM] om het comfort van de medereizigers te vrijwaren van irritante beltonen.

Thanks for everything and see you in the afterlife.

update: 15:19: still alive…]]>